wyrzekać się – wyrzec się
- wyrzekać się – wyrzec się
wyrzekać się – wyrzec się {{/stl_13}}{{stl_7}}'nie przyznawać się do związku z kimś, z czymś; wypierać się, zapierać się kogoś, czegoś; zrywać z kimś, z czymś, rezygnować z kogoś, z czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wyrzec się rodziny, znajomych. Wyrzec się przyjemności, uciech. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
wyrzekać się — Wyrzec się świata zob. świat 35 … Słownik frazeologiczny
wyrzec się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyrzekać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzec — dk Vc, wyrzecrzeknę, wyrzecrzekniesz, wyrzecrzeknij, wyrzecrzekł, wyrzecrzeczony, wyrzecrzekłszy wyrzekać ndk I, wyrzecam, wyrzecasz, wyrzecają, wyrzecaj, wyrzecał, wyrzecany 1. tylko dk «wyrazić coś słowami, mówiąc zakomunikować coś; wymówić,… … Słownik języka polskiego
wyrzekać — ndk I, wyrzekaćam, wyrzekaćasz, wyrzekaćają, wyrzekaćaj, wyrzekaćał 1. forma ndk czas. wyrzec (p.) 2. reg. «narzekać na kogoś, na coś, skarżyć się głośno; biadać, utyskiwać» Wyrzekać na dzieci, na zły los … Słownik języka polskiego
ołtarz — 1. podn. Poświęcić, złożyć, składać coś na ołtarzu ojczyzny, sztuki itp. «ofiarować, ofiarowywać coś, wyrzec się, wyrzekać się czegoś dla dobra ojczyzny, sztuki itp.»: Następne pokolenie – Kolumbów 1920 hojnie złożyło własną krew na ołtarzu… … Słownik frazeologiczny